Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กระบือ
กระบือ
กระบือ
น. ควาย (มักใช้เป็นทางการ) เช่น รูปพรรณโคกระบือ. (ข. กรฺบี; มลายู เกรฺเบา).;

More
กระบือเจ็ดตัว | กระบุง | กระบุงโกย | กระบุ่มกระบ่าม | กระบู้กระบี้ | กระบูน | กระบูนเลือด | กระบูร | กระเบง | กระเบญ | กระเบ็ดกระบวน | กระเบน | กระเบนเนื้อดำ | กระเบนเหน็บ | กระเบา,กระเบา ๑ | กระเบา,กระเบา ๒ | กระเบิก | กระเบี้ย,-กระเบี้ย | กระเบียด | กระเบียดกระตัก | กระเบียดกระเสียร | กระเบียน | กระเบื้อง | กระเบื้องกาบกล้วย | กระเบื้องเกล็ดเต่า | กระเบื้องขนมเปียกปูน | กระเบื้องถ้วย | กระเบื้องถ้วยกะลาแตก | กระเบื้องปรุ,กระเบื้องรู | กระเบื้องว่าว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์