Responsive image


พจนานุกรมไทย-อังกฤษ

Dictionary Thai-English
Main Back Next
กระต่าย
กระต่าย
rabbit
N
กระต่ายเป็นสัตว์ที่ชอบกินหัวผักกาด
ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีน้ำตาล ใต้หางสีขาว ขุดดินเป็นโพรงอาศัย ส่วนที่นำมาเ
ตัว

More
กระต่าย | กระต่ายขูดมะพร้าว | กระต่ายจีน | กระต่ายเต้น | กระติก | กระติกน้ำร้อน | กระตือรือร้น | กระตุ่น | กระตูบ | กระเตง | กระเต็น | กระเตาะกระแตะ | กระเตื้อง | กระแต | กระแต | กระโตน | กระถาง | กระถางดอกไม้ | กระถางต้นไม้ | กระถางธูป | กระถิน | กระถินหอม | กระถึก | กระเถิบ | กระโถน | กระโถนปากแตร | กระทง | กระทง | กระทง | กระทง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์