Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เววัณณิยะ
เววัณณิยะ
น. ความเป็นผู้มีวรรณะต่างกันหรือต่างเ*ศกัน เช่นเ*ศบรรพชิต ต่างกับเ*ศคฤหัสถ์. (ป.).

More
แววตา | รวะ | แวะ | ยวะ,ยวา | แวะเวียน | เว้ | แว้ | โว่ | เว้ย | โว้ย | โว้เว้ | เวสมะ | เวศม์ | เวศย์ | เวศยา | เวสภู | แว่ว | เวสวัณ | เวหะ,เวหา | เวสสะ | เวสสันดร | เวสสุวัณ | เวสสุกรรม | เว่อ | เวหังค์ | เวหัปติ | เวสิ,เวสิยา | โวหาร | เวหายส | เวสารัช |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์