| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า ระกำ๑ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| ระกำนา,ระกำป่า มะขามเทศ มะค่าแต้ ระฆัง มะซ่าน มะดีหวี ระทม ระนาดแก้ว ระบาด ระฟ้า ร่มรื่น เหม่,เหม่ๆ โหย่ง๑ เหมันต,เหมันต์ เหยียบ โสภิณี,โสเภณี โศรดา ร่วมวงศ์ ม่วง๑ เห็นขี้ดีกว่าไส้ ให้โดยเสน่หา แห้งเหือด เส้นตึง ย่อเก็จ ม่อต้อ ย้ำ,ย้ำๆ เสียเปรียบ เสาราย เสียงกร้าว เสียพรหมจารี |
|||||