| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เหว่ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เหวอะ,เหวอะหวะ เสวก เส็ง ร่วง๑ โหวด๒ เหวทะเล เห็นกงจักรเป็นดอกบัว เหะ แส้ม้า๑ ใส่สีสัน,ใส่สีใส่สัน เศษกระดาษ เส้นใยแก้ว เส้นด้าย ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร,ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ,ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง เหอะ๒ ย่อง๒ ย้อนต้น เสารภย์ เสียเชิงชาย เสียหลัก เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ เสียงตามสาย เสียบหนู เสี่ยม มหาอุด ย่าง๑ ร่าน๑ เหล่ แหลน โสก๒ |
|||||