พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เห็บ๑ คือ ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
แสะ แส่ ให้ แส้ม้า๒ แห้วหมู เศษสิบ ใส่ไส้ แส้จามรี เส้นเลือด เส้นตรง ย่อมเยา ร้อยลิ้น๑ ร้องเรียน ย่อท้อ รหัส ม้าเร็ว เสียเชิงชาย เสียหู เสียกระบวน เสียงห้าว เสียที๒ เสาวคนธ์๑ เสี้ยนหนาม เหาไม้ มหาตมะ มหินท์ โหล๑ เหลือมือ เสขบุคคล,เสกขบุคคล แสด๑ |
|||||