| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า มหัจฉริย,มหัจฉริยะ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| มหัทธนะ มหิ ย้ำ,ย้ำๆ ม่ายเมียง เสียเหลี่ยมเสียคม เสียภูมิ เสียเด็ก เสียวสันหลัง เสียหู มหิมา เสียกำลังใจ เสียงเงียบ เสียงปร่า มหาเทพี,มหาเทวี ร้าวระทม เสี้ยม มหาศาล ร่ำลา มหาจักร๑ เหินหาว โหลเหล เหลาะแหละ เหลือใช้ โหก๒ โศจิ เสทะ,เสโท รสนิยม เสบียง เสือกระดาษ มอร์ฟีน |
|||||