เสียเปล่า
ก. เสียไปโดยไม่ได้ประโยชน์ เช่น อย่าปล่อยเวลาให้เสีย เปล่า. ว. เสียแรงที่ (เป็นสำนวนใช้ในเชิงตำหนิ) เช่น เป็น ลูกผู้หญิงเสียเปล่า ไม่รู้จักการบ้านการเรือน มีสมองเสีย เปล่า แต่ไม่รู้จักคิด.