Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหล่า
เหล่า
[เหฺล่า] น. พวก, ก๊ก, เช่น เหล่ามนุษย์ เหล่าสัตว์ เหล่าอันธพาล, กําลังพล ของทหารซึ่งประกอบกับคําอื่นมีลักษณะเฉพาะของงาน เช่น เหล่าทหาร ปืนใหญ่ เหล่าทหารราบ; (ถิ่น-อีสาน) ที่ซึ่งเคยเพาะปลูกแล้วทิ้งให้ร้าง, (ถิ่น-พายัพ) ป่าละเมาะ. ว. ใช้ประกอบกับคำนามแสดงว่ามีจำนวนมาก เช่น คนเหล่านี้ ของเหล่านั้น.

More
เหล้า | แหล่๒ | เหล้าโรง | เหล้าแห้ง | เหล้ายาปลาปิ้ง | เหล่ากอ | เหล้าขาว | แหล่ง | แหล่งเสื่อมโทรม | แหล่งหล้า | แหล่นอก | เหลอ | เหลอหลา | โหล๑ | โหล๒ | เหลียว | เหลียวแล | เหลียวหลัง | เหลียน | เหลาะแหละ | เหลี่ยม๑ | เหลี่ยม๒ | เหลี่ยม๓ | เหลี่ยมลูกบาศก์ | เหลี่ยมคู | เหลี่ยมจัด | เสลี่ยง | เสลี่ยงกลีบบัว | เสลี่ยงกง | เหลาหลก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์