Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหนียง
เหนียง
[เหฺนียง] น. เนื้อหรือหนังที่ห้อยอยู่บริเวณคอของสัตว์บางชนิด เช่น ไก่ นก วัว, โดยปริยายหมายถึงเนื้อที่ห้อยอยู่ตรงลำคอใต้คางของคนแก่ ในความว่า แก่จนเหนียงยาน; สายป่านที่ผูกยาวห้อยเป็นบ่วงจากสายซุงว่าวปักเป้า.

More
เหนียงนกกระทุง | เสนียด๑ | เสนียด๒ | เสนียด๓ | เสนาะ๑ | เสนาะ๒ | เหนาะๆ | เหนี่ยว | เหนี่ยวรั้ง | เหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า | เหนี่ยง | เหนี่ยน | เสนาสนะ | เสนา๑ | เสนา๒ | เสนากุฎ | เสนางค์,เสนางคนิกร | เสนาธิการ | เสนาธิปัต | เสนานี | เสนาบดี | เสนาพยุห์,เสนาพยูห์ | เสน?๓ | โหนก | โหนกแก้ม | โสนกินดอก | แสนกล | โสนคางคก | แสนง | เสนง,เสน่ง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์