Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เอือน๑
เอือน๑
(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).

More
เอือน๒ | เอือนกิน | ภัย | รัย | รัมย์ | รัมภา | มัมมี่ | รัมมี่ | มัย๑ | มัย๒ | รัมก? | รัมณีย? | มัว,มัวๆ | มัวเมา | มัวเมีย | ยัวรยาตร | มัวมอม | มัวแต่ | ยัวะ | มัวหมอง | รัว๑ | รัว๒,รัวๆ | มัวซัว | มัวพะวง | มั้ม | ภัสมะ | มัสมั่น | มัศยา | รัศมี | รัศมิมัต |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์