Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
รัฐมนตรี
รัฐมนตรี
[รัดถะมนตฺรี] น. ผู้เป็นสมาชิกของคณะรัฐมนตรีหรือคณะ รัฐบาลรับผิดชอบร่วมกับคณะรัฐมนตรีในนโยบายทั่วไปของรัฐบาล ในการบริหารราชการแผ่นดิน, ถ้าเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงหรือ ทบวง ก็เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดในกระทรวงหรือทบวงที่ตนว่าการ และรับผิดชอบในการบริหารราชการกระทรวงหรือทบวงนั้นด้วย อีกฐานะหนึ่ง; (โบ) ที่ปรึกษาราชการบ้านเมืองในสมัยสมบูรณาญา สิทธิราชย์.

More
รัฐวิสาหกิจ | รัฐสภา | รัฐศาสตร์ | ยัฐิมธุกา | ยัฐิ๑ | ยัฐิ๒ | รัฐทูต | รัฐธรรมนูญ | รัฐบาล | รัฐบุรุษ | รัฐประหาร | รัฐประศาสนศาสตร์ | รัฐประศาสน์ | รัฐประศาสนนัย,รัฐประศาสโนบาย | รัฐพิธี | มัณฑ | ภัณฑารักษ์ | ภัณฑาคาร | ภัณฑาคาริก | ภัณฑู | ภัณฑูกรรม | ภัณฑ?,ภัณฑ์ | ภัณฑครรภ | มัณฑน,มัณฑนา | ภัณฑนะ | มัณฑนศิลป์ | มัณฑุก | มัด | ยัด | รัด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์