Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกาลัด
เกาลัด
น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia monosperma Vent. ในวงศ์ Sterculiaceae ขอบใบเรียบ ดอกเล็ก สีชมพูอมเขียว เปลือกผล หนา ไม่มีหนาม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง สีน้ำตาลแกมแดง เปลือกไม่แข็ง เนื้อในสีขาว กินได้.

More
เกาลัดจีน | เกาลิน | เกาไศย | เกิง | เกิด | เกิดสูรย์ | เกาต์ | เกาทัณฑ์ | เกาทุมพร | เกิน | เกินเลย | เกินหน้า,เกินหน้าเกินตา | เกินไป | เกินการ | เกินกิน | เกินคน | เกินงาม | เกินดี | เกินตัว | เกิบ๑ | เกิบ๒ | เกาบิล | เกาบิน | แกล | แกลเลียม | เกล็ด | เกล็ดเลือด | เกล็ดหอย | เกล็ดกระโห้ | เกล็ดกระดี่ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์