เกลือก๑
[เกฺลือก] ก. กลิ้งหรือเสือกตัวไปมา เช่น เกลือกตม เกลือกฝุ่น, เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งทําเช่นนั้นเพื่อให้สิ่งอื่นติด เช่น เอาขนมเกลือกงา. เกลือกกลั้ว ก. คบหาสมาคม, คลุกคลี, เช่น เกลือกกลั้วกับคนพาล; ทําให้มัวหมอง, ทําให้มีมลทิน, เช่น ไม่มีอะไรมาเกลือกกลั้ว. เกลือกกลิ้ง ก. กลิ้งหรือเสือกตัวไปมา เช่น นอนเกลือกกลิ้งอยู่บน ที่นอน, เกลือก ก็ว่า; พยายามกระเสือกกระสนไปตามมีตามได้ หรือด้วยความทุกข์ทรมาน เช่น นอนกลิ้งเกลือกไปมาด้วยความ ทุรนทุราย, กลิ้งเกลือก ก็ว่า.