Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เขม็ง
เขม็ง
[ขะเหฺม็ง] ว. ตึงเครียด; แน่น, แข็ง; อย่างแน่วแน่ เช่น จ้องเขม็ง. ก. ทำให้ตึง เช่น เขม็งเกลียว.

More
เขม็ดแขม่ | เขย้อแขย่ง | เขม่า | เขย่า | เขม่าซาง | เขย่ง | เขย่งเก็งกอย | เขย่งก้าวกระโดด | เขม่น | เขม้น | เขม้นขะมัก | เขรอะ,เขลอะ | เขยอะขยะ | เขยียวขยอน | เขมาโกรย | เขมา๑ | เขมา๒ | เขยิน | เขยิบ | เขยิบขยาบ | เขยิบฐานะ | เขยก | เขยตาย | เขยื้อน | เขมือบ | เขว | เข็มหมุด | เข็ม๑ | เข็ม๒ | เข็ม๓ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์