Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
โคล๑
โคล๑
[โคน] น. ชนกลุ่มหนึ่งในประเทศอินเดียฝ่ายใต้ เช่น ผู้สืบสัมพันธ์ โคตรเค้าโคลตระกูล ทิชาเชื้อชาติธชีชูชก. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

More
โคล๒ | เคลียเคล้า | เคลียคลอ | เคลิ้ม | เคลี้ยคลิง | เคลิบเคลิ้ม | แคลิฟอร์เนียม | แคลคูลัส | แคลง | โคลงเคลง๑ | โคลงเคลง๒ | แคลงใจ | โคลงโบราณ | โคลง๑ | โคลง๒ | แคลงคลาง | แคลน | โคลน | เคลื่อน | เคลื่อนไหว | เคลื่อนคลาด | เคลื่อนที่ | เคลือบ | เคลือบแคลง | เคลือบแฝง | เคลือบคลุม | เคลือบฟัน | โคไซน์ | โคไพร | โคกม้า๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์