เตย
น. ชื่อไม้พุ่มหรือไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Pandanus วงศ์ Pandanaceae ขึ้นเป็นกอก็มี โดดเดี่ยวก็มี ใบ แคบยาวเรียงสลับเวียนเป็นเกลียวขึ้นไปจนถึงยอด ดอกแยกเ*ศอยู่ต่างต้น เช่น เตยทะเล (P. tectorius Sol. ex Parkinson var. litoralis Martelli) ต้นเ*ศผู้ ของเตยชนิดนี้เรียก ลําเจียก, เตยด่าง (P. tectorius Sol. ex Parkinson) ต้นเ*ศผู้เรียก การะเกด, เตย สานเสื่อ (P. kaida Kurz) ใบใช้ทําใบเรือกระแชงและ สานเสื่อ, เตยหอม (P. amaryllifolius Roxb.) ใบใช้ ปรุงแต่งกลิ่นและสีในการทําขนมหรืออาหารบางชนิด. เตยเลื้อย (ถิ่น?ปักษ์ใต้) น. ต้นเปียะ. (ดู เปียะ ๑).