| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เบื้อ๔ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เบื้อง๑ เบือ๑ เปรม เปรมปรา โปร่งแสง เปรียว เปรี้ยว แปรงล้างขวด เปรื่อง เป็นรัง เป็นหูเป็นตา เป็นกอง,เป็นก่ายเป็นกอง เป็นธรรม แป้ว เป้า๑ แป้งเหล้า แป้น๓ ...ใด...หนึ่ง โยโส เมรุ,เมรุ เย็น๒ เร่ แย้มพราย แร่๒ แร่ง๒ ภรัสดาษ เยียงผา เรี่ยราด มยูขะ โมกข,โมกข์๑ |
|||||