Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบื้อ๔
เบื้อ๔
(ถิ่น-พายัพ) ว. มีแสงเลื่อมพราย, โดยปริยายหมายถึงกระจกเงา เช่น มุกแกมเบื้อ.

More
เบื้องว่า | เบื้องหลัง | เบื้องหน้า | เบื้อง๑ | เบื้อง๒ | เบื้องญวน | เบื้องต้น | เบื้องบน | เบือ๑ | เบือ๒ | เบือน | แป | เปร | แปม | แปร | เปรม | โปรย | เปรย,เปรยๆ | เปยยาล | แปรรูป | โปรแกรม | โปรเตสแตนต์ | โปรแทรกเตอร์ | โปรยทาน | เปรมปรา | เปรยปราย | โปรยปราย | เปรมปรีดิ์ | เปร็ง | แประ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์