เจ็บเหลือเกิน กับแผลที่ใจ ที่ใครได้ฝากมา ปวดเหลือเกิน สุดท้ายที่ทุ่มเท ก็เหลือแค่เพียงน้ำตา 

มาตอกมาคอยย้ำเตือน เมื่อไหร่มันจะลบเลือน จากหัวใจ 



* จะเป็นยังไงก็คงต้องใช้เวลาเยียวยาทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ให้ลบเลือนลางไป 

กับความทรงจำที่มีแต่ช้ำ ให้เวลาได้ช่วยทำให้มันผ่าน หลุดพ้นจากความร้าวราน 



มองดูผู้คนรอบกาย กับแผลในใจ พวกเค้าทำกันอย่างไร เพื่อลบร่องรอยแห่งความร้าวราน 

เมื่อวันพรุ่งนี้รออยู่ ไม่ว่ายังไง ต้องขอลองดู ต้องอยู่ต่อไป ให้ความปวดร้าว กลายเป็นเรื่องวันวาน 



(ซ้ำ *) 



ความทรงจำ ตามมาหลอกหลอน คราบน้ำตา คอยมาบั่นทอน ไม่มีสิ่งใด ไม่มีทางใด ปล่อยให้เวลา พัดพามันออกไป 

ความทรงจำ ตามมาหลอกหลอน คราบน้ำตา คอยมาบั่นทอน ไม่มีสิ่งใด ไม่มีทางใด ปล่อยให้เวลา พัดพามันออกไป 



(ซ้ำ *)



ความทรมาน ให้เวลาได้ช่วยทำให้มันผ่านไป หลุดพ้นจากความร้าวราน