Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ตะบูน
ตะบูน
ตะบูน
น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ในสกุล Xylocarpus วงศ์ Meliaceae ขึ้นตามป่าชายเลนและริมแม่นํ้าที่นํ้าเค็มขึ้นถึง มี ๒ ชนิด คือ ตะบูนขาว หรือ กระบูน (X. granatum Koenig) เปลือกสีนํ้าตาลแกมแดง ผลขนาดส้มโอ และ ตะบูนดํา [X. moluccensis (Lam.) M. Roem.] เปลือกสีนํ้าตาลแกมดํา ผลขนาดส้มเกลี้ยง.;

More
ตะเบ็ง | ตะเบ็งมาน | ตะเบ๊ะ | ตะแบก | ตะแบง,ตะแบง ๑ | ตะแบง,ตะแบง ๒ | ตะแบงมาน | ตะโบม | ตะไบ | ตะไบเล็บ | ตะปบ | ตะปลิง | ตะปัดตะป่อง | ตะปิ้ง | ตะปุ่มตะป่ำ | ตะปู | ตะปูเข็ม | ตะปูควง | ตะปูหัวเห็ด | ตะพง | ตะพด | ตะพอง | ตะพัก | ตะพัง | ตะพัด,ตะพัด ๑ | ตะพัด,ตะพัด ๒ | ตะพั้น | ตะพาก | ตะพาน | ตะพานช้าง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์