Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ทะลึ่ง
ทะลึ่ง
ทะลึ่ง
ก. ถีบตัวพรวดขึ้นมา เช่น ทะลึ่งขึ้นจากนํ้า, เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วผิดหูผิดตา เช่น ต้นไม้ทะลึ่งขึ้น; แสดงกิริยาหรือวาจาอันไม่สมควรในเรื่องที่มิใช่ธุระของตัวหรือในเวลาที่เขาไม่ต้องการ, แสดงกิริยาหรือวาจาอาจเอื้อม ไม่รู้จักที่ตํ่าสูง.;

More
ทะลึ่งตึงตัง | ทะลึ่งทะลั่ง | ทะลุ | ทะลุกลางปล้อง | ทะลุดทะลาด | ทะลุปรุโปร่ง | ทะเล | ทะเลทราย | ทะเล้น | ทะเลใน | ทะเลบ้า | ทะเลภายใน | ทะเลสาบ | ทะเลหน้าใน | ทะเลหลวง | ทะเลไหล่ทวีป | ทะเล่อทะล่า | ทะเลอาณาเขต | ทะเลาะ | ทะเลาะเบาะแว้ง | ทะเลิ่กทะลั่ก | ทะวาย | ทะเวน | ทัก,ทัก ๑ | ทัก,ทัก ๒ | ทักข์,ทักข์ ๑ | ทักข์,ทักข์ ๒ | ทักขิญ | ทักขิณ | ทักขิณา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์