Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บริขาร
บริขาร
บริขาร
[บอริขาน] น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอก กรองนํ้า (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร, สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. ปริกฺขาร).;

More
บริขารโจล | บริคณห์ | บริคณห์สนธิ | บริจาค | บริจารก | บริจาริกา | บริเฉท,บริเฉท- | บริเฉทกาล | บริชน | บริณายก | บริณายกรัตน์ | บริดจ์ | บริบท | บริบวรณ์ | บริบาล | บริบูรณ์ | บริพนธ์ | บริพัตร | บริพันธ์ | บริพาชก | บริพาชิกา,บริพาชี | บริพาร | บริภัณฑ์,บริภัณฑ์ ๑ | บริภัณฑ์,บริภัณฑ์ ๒ | บริภัณฑ์,บริภัณฑ์ ๓ | บริภาษ | บริโภค | บริโภคเจดีย์ | บริมาส | บริยาย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์