Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บอน
บอน
บอน
น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในวงศ์ Araceae คือ ชนิด Colocasia esculenta (L.) Schott var. antiquorum (Schott) Hubb. et Rehder ขึ้นตามชายนํ้าหรือที่ลุ่มนํ้าขัง ยางคัน ก้านใบทําให้สุกแล้วกินได้ และอีกหลายชนิดในสกุล Caladium ใบมีสีและลายต่าง ๆ ปลูกเป็นไม้ประดับ เช่น บอนสี [C. bicolor (Ait.) Vent.] บอนเสวก (C. argyrites Lem.).<2t>ว. อาการที่ปากหรือมืออยู่ไม่สุข เรียกว่า ปากบอน หรือ มือบอน เช่น ซนมือบุกซุกมือบอน ซนปากบุกซุกปากบอน.;

More
บ่อน | บ่อนแตก | บ่อนทำลาย | บอนลายกระหนก | บ่อน้ำร้อน | บอบ | บอบช้ำ | บอบบาง | บอบแบบ | บ้อม | บ๋อม | บ่อย,บ่อย ๆ | บอระเพ็ด | บอระมาน | บอล | บอลลูน | บ้อหุ้น | บเอ | บ๊ะ | บ๊ะจ่าง | บะหมี่ | บัก,บัก ๑ | บัก,บัก ๒ | บักโกรก | บักอาน | บัคเตรี | บัง,บัง ๑ | บัง,บัง ๒ | บั้ง | บังกะโล |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์