Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-
บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-
บุพ-, บุพพ-
[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).;

More
บุพกรรม | บุพการี | บุพกิจ | บุพชาติ | บุพทักษิณ | บุพนิมิต | บุพบท | บุพเปตพลี | บุพพัณชาติ | บุพพัณหสมัย | บุพพาจารย์ | บุพพาษาฒ | บุพพาสาฬหะ,บุรพอาษาฒ,ปุรพษาฒ | บุพเพนิวาสานุสติญาณ | บุพเพสันนิวาส | บุพโพ | บุพภาค | บุพวิเทหทวีป | บุ๋ม | บุ่มบ่าม | บุ้ย,บุ้ยปาก | บุ้ยใบ้ | บุรณะ | บุรพ,บุรพ- | บุรพทิศ | บุรพบท | บุรพผลคุนี,ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี | บุรพภัทรบท,ปุพพะภัททะ | บุรพอาษาฒ,บุพพาสาฬหะ,ปุรพษาฒ | บุรพาจารย์,บูรพาจารย์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์