แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย บุ้ย,บุ้ยปาก คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
บุรพทิศ บุรพาจารย์,บูรพาจารย์ บุริมทิศ บุรุษเพศ บุษบาคม บุหงัน บูชากัณฑ์เทศน์ บูรพาษาฒ เบญจเพส เบ็ดเตล็ด เบ้าตา เบิกพระโอษฐ์ เบี้ยน้อยหอยน้อย เบื้องว่า แบบแผน โบราณ,โบราณ- ใบเบิกร่อง ปก,ปก ๒ ปฏิบัติการ ปฐมบุรุษ ปโย,ปโย- ปร๋อ ประคัลภ์ ประเจก ประดัก ๆ ประติมากร ประเทศกันชน ประภา ประวาต ประเสริฐ |
|||||