Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุรินทร์
บุรินทร์
บุรินทร์
น. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).;

More
บุริม,บุริม- | บุริมทิศ | บุริมพรรษา | บุริมสิทธิ | บุริมสิทธิพิเศษ | บุริมสิทธิสามัญ | บุรี,บูรี | บุรุษ,บุรุษ- | บุรุษโทษ | บุรุษธรรม | บุรุษเ*ศ | บุโรทั่ง | บุษกร | บุษบ,บุษบ- | บุษบก | บุษบง | บุษบราค | บุษบวรรษ | บุษบัน | บุษบา | บุษบากร | บุษบาคม | บุษบาบัณ | บุษบามินตรา | บุษบารักร้อย | บุษป,บุษป-,บุษปะ | บุษปราค | บุษย,บุษย-,บุษย์,บุษยะ,ปุษยะ,ปุสสะ | บุษย์น้ำทอง | บุษยมาส |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์