Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุษบวรรษ
บุษบวรรษ
บุษบวรรษ
[-วัด] น. ฝนดอกไม้ (เช่นที่ตกพรูเมื่อวีรบุรุษกระทําการใหญ่หลวง). (ส. ปุษฺปวรฺษ).;

More
บุษบัน | บุษบา | บุษบากร | บุษบาคม | บุษบาบัณ | บุษบามินตรา | บุษบารักร้อย | บุษป,บุษป-,บุษปะ | บุษปราค | บุษย,บุษย-,บุษย์,บุษยะ,ปุษยะ,ปุสสะ | บุษย์น้ำทอง | บุษยมาส | บุษยสนาน | บุษยาภิเษก | บุษราคัม | บุหงง | บุหงัน | บุหงา | บุหงาประหงัน | บุหงามลาซอ | บุหงารำไป | บุหงาลำเจียก | บุหรง | บุหรี่ | บุหรี่พระราม | บุหลัน | บู่ | บู้ | บูชนีย,บูชนีย- | บูชนียสถาน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์