Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบี้ยประกันภัย
เบี้ยประกันภัย
เบี้ยประกันภัย
(กฎ) น. จํานวนเงินที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องชําระให้แก่ผู้รับประกันภัยตามสัญญา เพื่อที่จะได้รับเงินผลประโยชน์หรือค่าสินไหมทดแทน เมื่อตนเสียชีวิต หรือเมื่อได้รับความเสียหายตามชนิดของภัยที่ได้เอาประกันภัยไว้.;

More
เบี้ยประชุม | เบี้ยปรับ | เบียร์ | เบี้ยล่าง | เบี้ยเลี้ยง | เบี้ยว,เบี้ยว ๑ | เบี้ยว,เบี้ยว ๒ | เบี้ยว ๆ บูด ๆ | เบี้ยหวัด | เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก | เบือ,เบือ ๑ | เบือ,เบือ ๒ | เบื่อ,เบื่อ ๑ | เบื่อ,เบื่อ ๒ | เบื้อ,เบื้อ ๑ | เบื้อ,เบื้อ ๒ | เบื้อ,เบื้อ ๓ | เบื้อ,เบื้อ ๔ | เบื้อง,เบื้อง ๑ | เบื้อง,เบื้อง ๒ | เบื้องญวน | เบื้องต้น | เบื้องบน | เบื้องว่า | เบื้องหน้า | เบื้องหลัง | เบือน | เบื่อเป็นยารุ | แบ | แบ้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์