Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบี้ยเลี้ยง
เบี้ยเลี้ยง
เบี้ยเลี้ยง
(กฎ) น. เงินที่จ่ายให้เป็นค่าอาหารประจําวัน ในกรณีที่ออกทํางานนอกสถานที่ตั้งประจํา.;

More
เบี้ยว,เบี้ยว ๑ | เบี้ยว,เบี้ยว ๒ | เบี้ยว ๆ บูด ๆ | เบี้ยหวัด | เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก | เบือ,เบือ ๑ | เบือ,เบือ ๒ | เบื่อ,เบื่อ ๑ | เบื่อ,เบื่อ ๒ | เบื้อ,เบื้อ ๑ | เบื้อ,เบื้อ ๒ | เบื้อ,เบื้อ ๓ | เบื้อ,เบื้อ ๔ | เบื้อง,เบื้อง ๑ | เบื้อง,เบื้อง ๒ | เบื้องญวน | เบื้องต้น | เบื้องบน | เบื้องว่า | เบื้องหน้า | เบื้องหลัง | เบือน | เบื่อเป็นยารุ | แบ | แบ้ | แบก | แบกหน้า | แบกะดิน | แบคทีเรีย | แบ่ง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แปลประโยคอังกฤษเป็นคำอ่านไทย
แปลง English(IPA) to Thai
แปลง English(CMU) to IPA
แปลภาษาคาราโอเกะ v.2024(NEW)
รวมประโยคภาษาอังกฤษ-ไทย-จีน-ญี่ปุ่น พร้อมคำศัพท์
แชร์