Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ปรัง
ปรัง
ปรัง
[ปฺรัง] น. เรียกนาที่ต้องทําในฤดูแล้งว่า นาปรัง. (ข. ปฺรัง ว่า ฤดูแล้ง).<2t>ว. เกินเวลา, เกินกําหนด, เช่น จมปรัง ว่า อยู่เกินเวลา.;

More
ปรัชญา | ปรัด | ปรัตถจริยา | ปรัตยนต์ | ปรัตยักษ์ | ปรัตยันต์ | ปรัตยัย | ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน | ปรัตยูษ | ปรัตยูห์ | ปรัตเยก | ปรัน | ปรั่น,ปรั้น | ปรับ,ปรับ ๑ | ปรับ,ปรับ ๒ | ปรับทุกข์ | ปรับโทษ | ปรับปรุง | ปรับไหม | ปรับอากาศ | ปรับอาบัติ | ปรัมปรา | ปรัศจิม | ปรัศนา | ปรัศนี | ปรัศว์ | ปรัสสบท | ปร่า | ปรากฏ | ปรากฏการณ์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์