Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปลื้อง
เปลื้อง
เปลื้อง
[เปฺลื้อง] ก. เอาออก (ใช้แก่เครื่องแต่งตัวที่นุ่งห่มหรือคลุมอยู่), ทําให้หลุดพ้นเพื่อแบ่งเบาหรือให้หมดไป เช่น เปลื้องทุกข์ เปลื้องหนี้, ปลดเปลื้อง ก็ว่า.;

More
เปลื้องเครื่องสุกำศพ | เปลืองใจ | เปลือย | เปลือยกาย | เปศลมัธย์ | เปศละ | เปศะ | เปศัส,เปศัส- | เปศัสการิน,เปศัสการี | เปสการ | เปสละ | เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย | เปสุญวาท | เป๋อ | เป้อเย้อ | เปอร์เซ็นต์ | เป๋อเหลอ | เปะ | เปะปะ | เปา | เป่า | เป้า,เป้า ๑ | เป้า,เป้า ๒ | เป้า,เป้า ๓ | เป๊า | เป๋า | เป่ากบ | เป่ากระหม่อม | เป่าคอ | เป่าแตร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์