Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ผลึก
ผลึก
ผลึก
[ผะหฺลึก] น. ชื่อแก้วอย่างหนึ่งมีสีใสขาว เรียกว่า แก้วผลึก, สิ่งมีลักษณะขาวใสดั่งแก้ว เช่น น้ำตาลตกผลึก ผลึกน้ำตาล. (ป. ผลิก); (วิทยา) ของแข็งที่มีโครงสร้างเป็นรูปทรงเรขาคณิตที่แน่นอนเฉพาะตัว. (อ. crystal).;

More
ผลึ่ง | ผลือ | ผลุ | ผลุง | ผลุด | ผลุน | ผลุนผลัน | ผลุบ | ผลุบผลับ | ผลุบโผล่,ผลุบ ๆ โผล่ ๆ | ผลุย | ผลู | ผลูบด | ผลูแบก | ผวน | ผวย | ผวา | ผสม | ผสมเทียม | ผสมผสาน | ผสมผเส | ผสมพันธุ์ | ผสมโรง | ผสมเสร็จ | ผสาน | ผสาย | ผสาร | ผอก,ผอก ๑ | ผอก,ผอก ๒ | ผอง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์