Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พะอง
พะอง
พะอง
น. ไม้ไผ่ป่าตัดแขนงให้ยาวพอที่เท้าจะเหยียบขึ้นลงได้ สำหรับผูกพาดขึ้นต้นไม้ต่างบันได ถ้าต้นไม้สูงมากก็อาจใช้ไม้ไผ่หลายลำผูกต่อ ๆ กันขึ้นไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.;

More
พะอากพะอำ | พะอืดพะอม | พัก | พักตร,พักตร-,พักตร์ | พักตรา | พักตรากฤติ | พักตา | พักผ่อน | พักผ่อนหย่อนใจ | พักพิง | พักแพว | พักฟื้น | พักร | พักร้อน | พักแรม | พักสมอง | พักสายตา | พักใหญ่ | พัง,พัง ๑ | พัง,พัง ๒ | พังกา,พังกา ๑ | พังกา,พังกา ๒ | พังก๊ำ | พังคา | พังงา,พังงา ๑ | พังงา,พังงา ๒ | พังผืด | พังพวย | พังพอน | พังพาน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์