Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พังพาน
พังพาน
พังพาน
น. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก.;

More
พังพาบ | พังเพย | พัช | พัชนี | พัชระ | พัญจก | พัญจน์ | พัฒกี | พัฒน,พัฒน-,พัฒนะ | พัฒนา | พัฒนากร | พัฒนาการ | พัด | พัดงาสาน | พัดแฉกทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ | พัดชัก | พัดชา | พัดดึงส์ | พัดโบก | พัดพุดตาน | พัดแพว | พัดยศ | พัดลม | พัดหน้านาง | พัดหลวง | พัตติงสะ | พัตร | พัทธ,พัทธ-,พัทธ์ | พัทธยา,พัทธยา ๑ | พัทธยา,พัทธยา ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์