Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พาฬ,พาฬ-
พาฬ,พาฬ-
พาฬ, พาฬ-
[พาละ-] น. สัตว์ร้าย, ช้างร้าย, สิงโต, งู, เสือ. (ป. พาล, วาฬ; ส. วฺยาฑ, วฺยาล).;

More
พาฬมฤค | พาฬหะ | พำ | พำนัก | พำพวก | พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ | พำลา | พิกล | พิกเลนทรีย์ | พิกสิต | พิกัด,พิกัด ๑ | พิกัด,พิกัด ๒ | พิกัดอัตราศุลกากร | พิกัติ | พิกัน | พิการ | พิกุล | พิกุลป่า | พิเคราะห์ | พิฆน์ | พิฆเนศ,พิฆเนศวร | พิฆาต | พิง | พิจยะ,พิจัย | พิจล | พิจาร,พิจารณ์,พิจารณา | พิจิก | พิจิต | พิจิตร | พิชญ์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์