Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พึ่ง,พึ่ง ๑
พึ่ง,พึ่ง ๑
พึ่ง ๑
ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.;

More
พึ่ง,พึ่ง ๒ | พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ | พึงใจ | พึงตา | พึงพอใจ | พึ่งพา | พึ่งพิง | พึ่งลำแข้งตัวเอง | พึ่บ,พึ่บพั่บ | พึม | พึมพำ | พืช | พืชคาม | พืชชั้นต่ำ | พืชชั้นสูง | พืชพันธุ์ | พืชมงคล | พืด | พื้น | พื้น ๆ | พื้นความรู้ | พื้นฐาน | พื้นดี | พื้นเดิม | พื้นท้อง | พื้นที่ | พื้นที่หน้าตัด | พื้นบ้าน | พื้นเพ | พื้นเมือง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์