Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เพ้อ
เพ้อ
เพ้อ
ก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.;

More
เพ้อเจ้อ | เพ้อฝัน | เพอิญ | เพะ | เพา | เพาพะงา | เพาพาล | เพาะ | เพาะกาย | เพาะชำ | เพาะปลูก | เพิก,เพิก ๑ | เพิก,เพิก ๒ | เพิกเฉย | เพิกถอน | เพิง | เพิ่ง | เพิดเพ้ย | เพิ่ม | เพิ่มเติม | เพิ่มพูน | เพี้ย,เพี้ย ๑ | เพี้ย,เพี้ย ๒ | เพี้ย,เพี้ย ๓ | เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน | เพียง | เพี้ยง | เพียงดัง | เพียงตา | เพียงนั้น |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์