Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภิกษุ
ภิกษุ
ภิกษุ
น. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).;

More
ภิกษุณี | ภิงคาร | ภิงสนะ | ภิงสระ,ภิงสะ | ภิญโญ | ภิญโญภาพ | ภิตติ | ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์ | ภิน,ภิน- | ภินชาติ | ภินทน,ภินทน- | ภินทนาการ | ภินวรรณ | ภิยโย | ภิยโยภาพ | ภิรมย์ | ภิรมย์สุรางค์ | ภิษัช | ภิสะ | ภิสัก | ภีตะ | ภีมะ | ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก- | ภีรุกชาติ | ภุกต,ภุกต-,ภุกต์ | ภุกตเศษ | ภุกตาหาร | ภุขัน | ภุช,ภุช ๑,ภุช- | ภุช,ภุช ๒,ภุชะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์