Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภูเขา
ภูเขา
ภูเขา
น. พื้นที่ที่มีระดับสูงขึ้นจากบริเวณรอบ ๆ ตั้งแต่ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป.;

More
ภูเขาน้ำแข็ง | ภูเขาไฟ | ภูโช | ภูดล | ภูดาด | ภูต,ภูต- | ภูตคาม | ภูตบดี | ภูตรูป | ภูติ,ภูตี | ภูเตศวร | ภูธร | ภูธเรศ,ภูธเรศวร,ภูนาถ,ภูนายก,ภูเนตุ,ภูบดินทร์,ภูบดี,ภูบาล,ภูเบนทร์,ภูเบศ,ภูเบศวร์,ภูป,ภูภุช | ภูผา | ภูม | ภูมิ,ภูมิ ๑,ภูมิ- | ภูมิ,ภูมิ ๒ | ภูมิ,ภูมิ ๓ | ภูมิคุ้มกัน | ภูมิใจ | ภูมิฐาน | ภูมิธร,ภูมินทร์,ภูมินาถ,ภูมิบดี | ภูมิธรรม | ภูมิบริมาณ | ภูมิบาล,ภูมิภุช | ภูมิประเทศ | ภูมิปัญญา | ภูมิแพ้ | ภูมิภาค | ภูมิรัฐศาสตร์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์