Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภูมิ,ภูมิ ๒
ภูมิ,ภูมิ ๒
ภูมิ ๒
[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.;

More
ภูมิ,ภูมิ ๓ | ภูมิคุ้มกัน | ภูมิใจ | ภูมิฐาน | ภูมิธร,ภูมินทร์,ภูมินาถ,ภูมิบดี | ภูมิธรรม | ภูมิบริมาณ | ภูมิบาล,ภูมิภุช | ภูมิประเทศ | ภูมิปัญญา | ภูมิแพ้ | ภูมิภาค | ภูมิรัฐศาสตร์ | ภูมิรู้ | ภูมิลำเนา | ภูมิศาสตร์ | ภูมิศาสตร์กายภาพ | ภูมิศาสตร์การเกษตร | ภูมิศาสตร์การเมือง | ภูมิศาสตร์ประชากร | ภูมิศาสตร์ประวัติ | ภูมิศาสตร์เศรษฐกิจ | ภูมิอากาศ | ภูมี | ภูมีศวร | ภูรโลก | ภูริ,ภูริ ๑ | ภูริ,ภูริ ๒ | ภูริ,ภูริ ๓,ภูรี | ภูว,ภูว- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์