โมฆีย,โมฆีย-,โมฆียะ
โมฆีย-, โมฆียะ
[โมคียะ-] (กฎ) ว. ที่อาจเป็นโมฆะได้เมื่อมีการบอกล้าง หรือมีผลสมบูรณ์เมื่อมีการให้สัตยาบัน. (ป.).;