Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
โลกาภิวัตน์
โลกาภิวัตน์
โลกาภิวัตน์
น. การแพร่กระจายไปทั่วโลก; การที่ประชาคมโลกไม่ว่าจะอยู่ ณ จุดใด สามารถรับรู้ สัมพันธ์ หรือรับผลกระทบจากสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วกว้างขวาง ซึ่งเนื่องมาจากการพัฒนาระบบสารสนเทศเป็นต้น. (ป. โลก + อภิวตฺตน; อ. globalization).;

More
โลกามิส | โลกายัต | โลกาวินาศ | โลกิย,โลกิย-,โลกิยะ,โลกีย์ | โลกียวัตร | โลกียวิสัย | โลกียสุข | โลกุตร,โลกุตร-,โลกุตระ | โลกุตรธรรม | โลกุตรภูมิ | โลเกศ | โลง | โล่ง | โล้ง | โล่งคอ | โล่งจมูก | โล่งโจ้ง | โล่งใจ | โล่งโต้ง,โล้งโต้ง | โล่งโถง | โล่งหู | โล่งอก | โล่งอกโล่งใจ | โลจนะ | โล้ชิงช้า | โลณะ | โลด | โลดเต้น | โลดทะนง | โลดโผน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์