Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เสียที,เสียที ๑
เสียที,เสียที ๑
เสียที ๑
ก. พลาดท่วงที เช่น คนซื่อเกินไปมักเสียทีคนปลิ้นปล้อน.<2t>ว. เสียแรง, เสียโอกาส, เสียเที่ยว, เช่น เสียทีที่มาหาแล้วก็ไม่พบ.;

More
เสียที,เสียที ๒ | เสียเที่ยว | เสียธรรมเนียม | เสี้ยน,เสี้ยน ๑ | เสี้ยน,เสี้ยน ๒ | เสี้ยนแผ่นดิน,เสี้ยนหนามแผ่นดิน | เสี้ยนศึก | เสี้ยนหนาม | เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย | เสียน้ำใจ | เสียน้ำตา | เสียนิสัย | เสียเนื้อเสียตัว | เสียบ,เสียบ ๑ | เสียบ,เสียบ ๒ | เสียบน | เสียบยอด | เสียบหนู | เสียปาก | เสียเปรียบ | เสียเปล่า | เสียผี | เสียผู้ใหญ่ | เสียแผน | เสียพรหมจรรย์ | เสียพรหมจารี | เสียเ*ศ | เสียภูมิ | เสียม,เสียม ๑ | เสียม,เสียม ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์