Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกาลัด
เกาลัด
เกาลัด
น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia monosperma Vent. ในวงศ์ Sterculiaceae ขอบใบเรียบ ดอกเล็ก สีชมพูอมเขียว เปลือกผลหนา ไม่มีหนาม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง สีนํ้าตาลแกมแดง เปลือกไม่แข็ง เนื้อในสีขาว กินได้.;

More
เกาลัดจีน | เกาลิน | เกาไศย | เกาสมอ | เกาหลี | เกาเหลา | เกาเหลียง,เกาเหลียง ๑ | เกาเหลียง,เกาเหลียง ๒ | เก้าอี้ | เกาะ,เกาะ ๑ | เกาะ,เกาะ ๒ | เกาะ,เกาะ ๓ | เกาะกิน | เกาะแกะ | เกิง | เกิ้ง | เกิด | เกิดสูรย์ | เกิน | เกินการ | เกินกิน | เกินคน | เกินงาม | เกินดี | เกินตัว | เกินไป | เกินเลย | เกินหน้า,เกินหน้าเกินตา | เกิบ,เกิบ ๑ | เกิบ,เกิบ ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์