Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
หูรูด
หูรูด
หูรูด
น. รูที่ร้อยเชือกสําหรับชักปากถุงเป็นต้นให้ติดกัน; ปากช่องทวารหนักที่กล้ามเนื้อรัดตัวเข้ามาคล้ายปากถุงที่รูด, โดยปริยายเรียกผู้ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด ว่า ปากไม่มีหูรูด.;

More
หูลี่ | หูแว่ว | หูไว | หูไวตาไว | หูเสือ | หูหนวก | หูหนวกตาบอด | หูหนัก | หูหนาตาโต,หูหนาตาเล่อ | หูหนู | หูหาเรื่อง | หู่หี่ | หูไห | หูอื้อ | เห | เห่ | เหง | เหง่ง | เหงา,เหงา ๑ | เหงา,เหงา ๒ | เหง้า | เหงาปั้นลม | เหงาหงอย | เหงื่อ | เหงือก | เหงือกปลาหมอ,เหงือกปลาหมอ ๑ | เหงือกปลาหมอ,เหงือกปลาหมอ ๒ | เหงื่อกาฬ | เหงื่อตกกีบ | เห็จ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์