Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหนือ
เหนือ
เหนือ
[เหฺนือ] ว. ที่อยู่ในที่หรือฐานะสูงกว่าสิ่งอื่นเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน เช่น เขามีอํานาจเหนือฉัน, ที่มีความรู้ความสามารถเป็นต้นสูง เช่น เขามีฝีมือเหนือชั้นกว่าคู่ต่อสู้, ข้างบน เช่น สวะลอยอยู่เหนือนํ้า, ตรงข้ามกับ ใต้.<2t>น. ชื่อทิศตรงข้ามกับทิศใต้, ทิศที่อยู่ทางซ้ายมือเมื่อหันหน้าไปทางทิศตะวันออก เรียกว่า ทิศเหนือ, ทิศอุดร ก็ว่า. บ. พ้นขึ้นไป, เลยขึ้นไป, เช่น เมฆลอยอยู่เหนือภูเขา.;

More
เหนื่อย | เหนื่อยหน่าย | เหนื่อยอ่อน | เห็บ,เห็บ ๑ | เห็บ,เห็บ ๒ | เห็บน้ำ | เหม,เหม- | เหม่,เหม่ ๆ | เหม็ง | เหม่ง,เหม่ง ๑ | เหม่ง,เหม่ง ๒ | เหม็น,เหม็น ๑ | เหม็น,เหม็น ๒ | เหม็นเขียว | เหม็นเบื่อ | เหม็นเปรี้ยว | เหมวดี | เหม่อ | เหมันต,เหมันต-,เหมันต์ | เหมา,เหมา ๑ | เหมา,เหมา ๒ | เหมายัน | เหมาะ | เหมาะเจาะ | เหมาะมือ | เหมาะสม | เหมาะเหม็ง | เหมียว,เหมียว ๑ | เหมียว,เหมียว ๒,เหมียว ๆ | เหมือง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์