Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหี้ย
เหี้ย
เหี้ย
น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ชนิด Varanus salvator ในวงศ์ Varanidae เป็นสัตว์สกุลเดียวกับตะกวด โตเต็มวัยยาวได้ถึง ๒.๕ เมตร ตัวอ้วนใหญ่สีดํา มีลายดอกสีเหลืองพาดขวาง หางยาว อาศัยและหากินบริเวณใกล้นํ้า, ภาษาปากว่า ตัวเงินตัวทอง.;

More
เหียง | เหียงกราด | เหียน,เหียน ๑ | เหียน,เหียน ๒,เหียน ๆ | เหี้ยน | เหียนราก | เหียนหัน | เหี้ยม | เหี้ยมเกรียม | เหี้ยมหาญ | เหี้ยมโหด | เหี่ยว | เหี่ยวแห้ง | เหื่อ | เหือด,เหือด ๑ | เหือด,เหือด ๒ | เหือดหาย | เหือดแห้ง | แห,แห ๑ | แห,แห ๒ | แห,แห ๓ | แห่ | แห้ | แหก | แหกขี้ตา | แหกคอก | แหกตา | แหกปาก | แหง,แหง ๑ | แหง,แหง ๒,แหง ๆ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์