Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อภิปรัชญา
อภิปรัชญา
อภิปรัชญา
[อะพิปฺรัดยา, อะพิปฺรัดชะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่ง ว่าด้วยความแท้จริง ซึ่งเป็นเนื้อหาสําคัญของปรัชญา. (อ. metaphysics).;

More
อภิปราย | อภิมหาอำนาจ | อภิมานะ | อภิมุข | อภิรดี,อภิรติ | อภิรมย์ | อภิรักษ์ | อภิรัฐมนตรี | อภิราม | อภิรุต | อภิรุม | อภิรูป | อภิลักขิต,อภิลักขิต- | อภิลักขิตกาล,อภิลักขิตสมัย | อภิเลปน์ | อภิวันท์ | อภิวาท,อภิวาทน์ | อภิเษก | อภิเษกสมรส | อภิสมโพธิ,อภิสัมโพธิ | อภิสมัย | อภิสมาจาร | อภิสัมโพธิญาณ | อภิสิต | อภิสิทธิ์ | อภูตะ | อม | อ้ม | อมความ | อมต,อมต-,อมตะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์