Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อังกุศ
อังกุศ
อังกุศ
[-กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).;

More
อังคณะ | อังคณา | อังคาร | อังคาส | อังคีรส | อังคุฐ | อังคุตรนิกาย | อังฆาต | อังแพลม | อั้งยี่ | อั้งโล่ | อังศุ | อังศุก | อังศุธร,อังศุมาลี | อังส,อังส-,อังสะ | อังสกุฏ | อังสตรอม | อังสนา | อังสภาระ | อังสา | อัจกลับ | อัจจันต์ | อัจจัย | อัจจิ | อัจจิมา | อัจจุตะ | อัจเจกะ | อัจฉรา,อัจฉรา ๑ | อัจฉรา,อัจฉรา ๒ | อัจฉริย,อัจฉริย-,อัจฉริยะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์