Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อัปรีย์
อัปรีย์
อัปรีย์
[อับปฺรี] ว. ระยํา, จัญไร, เลวทราม, ตํ่าช้า, ชั่วช้า, ไม่เป็นมงคล. (ส. อปฺริย; ป. อปฺปิย).;

More
อัปลักษณ์ | อัปสร | อัพพุท | อัพโพหาริก | อัพภันดร,อัพภันตร,อัพภันตร- | อัพภาน | อัพภาส | อัพภูตธรรม | อัพยากฤต | อัม,อัม- | อัมพ,อัมพ- | อัมพร | อัมพฤกษ์ | อัมพวัน,อัมพวา | อัมพา | อัมพาต | อัมพิละ | อัมพุ | อัมพุช | อัมพุชินี | อัมพุท | อัยกะ,อัยกา | อัยการ | อัยกี | อัยยะ | อัยยิกา | อัลกุรอาน | อัลตราไวโอเลต | อั่ว | อัศจรรย์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์